پیشگیری از آنفولانزای طیور درتاسیسات پرندگان شکاری و خانواده شترمرغ آنفولانزا ی طیور به طور بالقوه یک بیماری کشنده است که بارها صنعت طیور ایالات متحده را درگیر نموده است . این بیماری میتواند موجب کاهش تولید شده یا منجر به تلفات زیاد گردد. در سالهای 84- 1983 آنفولانزا موجب کاهش ( تلف شدن ) 17 میلیون قطعه پرنده به ارزش 65 میلیون دلار گردید . تولید کنندگان تخم مرغ و مرغداران می توانند با استفاده از روشهای محدود دقیق ، انتشار آنفولانزای طیور را کاهش دهند . با این وجود ، ( اعمال روشهای مدیریت خاص برای تولید ) پرندگان شکاری و خانواده شترمرغ ضروری است .

سابقه آنفولانزا طیور هیچ تهدیدی برای سلامت انسان محسوب نمی شود ، اما ممکن است برای بسیاری ازگونه های طیور کشنده باشد . اشکال خفیف ویروس میتوانند تداوم داشته وبدون جلب توجه زیاد تا زمانی که به یک شکل کشنده تر تبدیل شوند منتشر شوند.

چندین مزرعه طیور در مکزیک به ویروس آلوده شده اند .زیرا ویروس میتواند به سادگی توسط طیور و پرندگان مهاجری که انتظار می رود در طول مهاجرتهای فصلی حامل ویروس به ایالات متحده باشند منتقل شود. لذا ، لانه های پرندگان شکاری و چراگاههای خانواده شترمرغ اغلب در معرض ویروس باشند زیرا ممانعت از تماس های پرنده به پرنده ( پرندگان با همدیگر ) در این جایگاههای باز مشکل تر است .

علائم عفونت آنفولانزای طیور میتواند شامل کاهش تولید تخم ، مصرف خوراک و آب کاهش یافته و اسهال می باشد . ناراحتی تنفسی ممکن است شایعترین ( معرف ) علامت بیماری باشد . اشکال خفیف ممکن است منجر به تلفات کم شود، در حالیکه عفونت های حاد ممکن است منجر به 100% تلفات طیور شوند. تخمهاییکه تا حدی تشکیل رنگدانه عادی شان از بین رفته نیزممکن است معرف وجود بیماری باشند . درمانهای خاصی برای آنفولانزای طیور موجود نیستند سویه های آنفولانزای طیوری بسیاری وجود دارند که انجام برنامه های واکسیناسیون رادر صنعت طیور مشکل می سازند . بعلاوه ، موثر بودن اکثر واکسن ها برای پرورش دهندگان پرندگان شکاری وخانواده شتر مرغ اثبات نشده اند .

ایمنی طبیعی برای پیشگیری از بیماریزا بکار ببندیدایمنی طبیعی به تمام روشهایی اشاره میکند که برای پیشگیری از انتشار بیماری به مزرعه شما ضروری هستند. دنبال کردن یک برنامه ایمنی طبیعی محدود اطمینان خواهد داد که مزرعه شما حداکثر تلاش خود را برای پیشگیری از انتشار بیماریها به گله تان به عمل آورده است . اساسا ، شما باید گله تان را تا آنجا که ممکن است از حاملان بالقوه ویروس جداکرده ، بازدیدها را تا سرحد امکان کاهش داده و تاسیسات تان را اغلب اوقات تمیز وضدعفونی کنید .

پرورش دهندگان پرندگان شکاری و خانواده شترمرغ بطور واحد در معرض حاملان بالقوه آنفولانزای طیور قرار دارند بسیاری از تولید کنندگان پرندگان شکاری که هدف رها سازی دارند آنها رابا قرار دادن در لانه های پرواز مقید میکنند.گرچه لانه های پرواز معمولا بوسیله حصار کشی محصور میشوند ولی گاهی اوقات پرندگان کوچک و جوندگان به سادگی میتوانند از توری ردشده و با گله تماس پیدا نمایند .پرورش دهندگان خانواده شترمرغ نیز درمعرض حاملات بالقوه آنفولانزاقرار دارند. اکثر پرندگان خانواده شتر مرغ اجازه دسترسی به چراگاههای باز را دارند. دراین نوع فعالیت جداکردن کامل گله از سایر گونهای طیور تقریبا غیر ممکن است.

آنفولانزای طیور هم اکنون بعضی از پرندگان شکاری و خانواده شتر مرغ را آلوده کرده است . هر چند ممکن است محدود کردن شدید تمام گله غیر عملی باشد ، ولی اقداماتی وجود دارند که میتوان برای ممانعت یا کاهش انتشار این ویروس کشنده آنها را دنبال نمود.

·تاسیسات جدید رامنقل کنیدیا دور ا ز برکه ها و آبراهه هایی که توسط پرندگان مهاجرمانند اردک ها و غازها مورد استفاده قرارمیگریند قرار دهید. به این پرندگان اجازه خوراک خوردن داخل یانزدیک تاسیسات خود را ندهید.

·تعداد بازدیدکنندگان از مزرعه تان راتا سرحد امکان کاهش دهید.اگر تورهای ( بازدیدکننده ) ضروری هستند ،·به آنها اجازه دسترسی به تعداد کمی از پرندگان گله خود را داده واین پرندگان را از باقیمانده مزرعه جدا نگهدارید . همچنین محل مجزایی برای پارکینگ بازدیدکنندگان فراهم کنید که از بقیه مزرعه جدا باشد .

·سوراخها و پارگیها ی شبکه توری آغل ها را برای جلوگیری از ورود پرندگانی مثل گنجشک ها و سارها تعمیر کنید.

·مزارع پرندگان شکاری که تخمهای جوجه کشی یا جوجه یکروزه می فروشند بایستی تمام مولدها را به جای امکان دسترسی به چراگاه بیرون در محیط بسته نگهدارند.

·خوراک تهیه شده برای پرندگان خانواده شترمرغ در آغلهای باز برای سایر پرندگان خیلی جذاب است ،·خردکردن خوراک بایستی تا سرحد امکان کاهش یابد. خوراک کهنه را بطور صحیح مصرف کنید تا سایر پرندگان به داخل تاسیساتتان کشیده نشوند،·

·سالنهای باز پرندگان که توسط پرورش دهندگان خانواده شتر مرغ مورد استفاده قرار میگیرند محل های لانه سازی مناسب برای پرندگان کوچک مانند گنجشک ها و سارها میباشند. هرگز به این پرندگان اجازه ایجاد محل های لانه سازی در کلبه ها یا دور و بر ساختمانهای مزرعه را ندهید.

·پرندگان را برحسب سن جدا کنید .گله مولد بایستی از نتاج جداباشند. برمبنایی روزانه ،·کارگران مزرعه ابتدا باید به سراغ حساسترین پرندگان رفته ،·سپس به محل های نگهداری پرندگان کم حساسیت تر بروند. هرگز این فرایند را در طول روز معکوس نکنید مگر اینکه دوش گرفته و لباسهایتان را با لباسهای تمیز عوض کنید.

·همسایه خوبی باشید. دور از سایر طیور و پرندگان شکاری و مزارع پرندگان خانواده شترمرغ قرار بگیرید.

·علائم هشدار را در تمام وررودیهای مزرعه صحیح نصب کنید تا معرف نگرانی شما نسبت به بیماریها باشد. تمام تاسیسات را هنگامی که ممکن است قفل کنید.

·منشا هر گله جدیدی را که به مزرعه وارد میکنید بشناسید . گله جدید را حداقل به مدت 4 هفته قرنطینه کنید . پرندگان را از مزارعی که میدانید بوسیله آنفولانزای طیور آلوده شده اند نپذیرید. در حال حاضر ،·پذیرش پرندگان شکاری یاپرندگان خانواده شترمرغ که از مکزیک آمده باشند عاقلانه نیست .

·هرنوع تجهیزاتی که از مزرعه خارج میشود بایستی تمیز شده و قبل از برگشت به مزرعه ضد عفونی شوند.

·فضولات را به خوبی مدیریت کنید. آنفولانزای طیور از طریق مدفوع های پرندگان آلوده منتشر میشود لذا کود بایستی برای عدم تماس بامردم و وسائل نقلیه ذخیره شود. لاشه ها بایستی بطور صحیح بادفن کردن یا سوزاندن معدوم شوند.

·حما م پا (چکمه ) محتوی ماده ضدعفونی در ورودی به تمام اتاقها یاآغل ها قرار دهید .

·از ورود جوندگان و سایر حیوانات به مزرعه با دور کردن نخاله ها و حفظ محل های دارای طعمه مسموم جلوگیری کنید .

·پرورش دهندگان پرندگان شکاری هرگز نباید گله آلوده را در قرق های شکار رها کنند. زیرا بیماریها می توانند به حیات وحش محلی منتقل شده و جمعیت های مذکور را کاهش دهند .

·پرندگان بیمار را از باقیمانده گله جدا کنید .

·رکودهای تمام معاملات ( گله ) را به منظور های ردیابی در حالت شیوع بیماری نگهداری کنید .

·پرندگان بیمار یا مرده را بایستی به یک آزمایشگاه برای تشخیص ارسال نمائید. باآزمایشگاه تشخیص دانشکده دامپزشکی دانشگاه ایالتی کانزاس تماس بگیرید .