مقدمه: رفتار کرچی در مرغ های مادر امروزی به دلیل اصلاح ژنتیکی در برنامه های سلکسیون جهت بهره وری نژاد های نوین، کاهش یافته است. مکانیسم های فیزیولوزیکی کرچی در ساختار ژنتیکی (ژنوم) مرغ نهفته است و در صورتیکه مکانیسم های کرچی تحریک شوند اثرات منفی روی عملکرد انفرادی مرغ ها خواهد داشت که عبارتند از: افت سریع تولید پس از پیک و ماندگاری ضعیف آن به دلیل تاخیر در تصحیح و حل مشکلات ایجاد شده.

کرچی بلا فاصله پس از پیک تولید روی می دهد و می تواند به مدت 4-3 هفته و گاهی بیشتر ادامه داشته باشد. در پدیده ی کرچی، عامل استرس باعث آزاد سازی هورمون پرولاکتین شده و رفتار کرچی بروز می یابد. برخی از عوامل شناخته شده ی فعال کننده ی استرس ها در زیر توضیح داده می شوند:به ادامه مراجعه شود././

·گرمای بش از حد: فصل، ظرفیت خنک کنندگی پایین ، تهویه ضعیف و عایق بندی نامناسب سالن ها می توانند در بالا رفتن دمای سالن ها موثر باشند.

·وزن بدن نامناسب: که می تواند ناشی از : کم بودن مواد مغذی مورد نیاز گله مرغ مادر از شروع تولید تا پیک ( پایش افزایش های وزن بدن در این دوره ضروری است)، توزیع ضعیف دان و عدم تجهیزات مناسب، خیلی پایین بودن میزان دان سرانه مرغ باشد که باعث ایجاد رقابت در خوردن دان و متعاقبا" کاهش یکنواختی گله خواهد شد.

·عوامل تغذیه ای: کمبود های مواد مغذی مختلف ( ویتامین ها، عناصر معدنی کمیاب، اسید آمینه ها)، سموم قارچی ( مایکوتوکسین و ...) خیلی ریز بودن ذرات دان( یک علت احتمالی برای مصرف پایین دان) یا خیلی درشت بودن سایز دان که باعث ایجاد رقابت در انتخاب خوردن ذرات دان برای پرنده می شود.

·لانه های تخمگذار ناکافی: خیلی زیاد بودن مرغ ها در لانه ها در زمان تخمگذاری. تعداد استاندارد لانه برای مرغ ها، 4 قطعه مرغ برای هر لانه در تله های تخمگذار سنتی و 100-90 قطعه مرغ برای هر متر لانه در لانه های گروهی بصورت "پشت به پشت" می باشد.

·شدت ضعیف و توزیع غیریکنواخت نوردر تمامی سالن: شدت نور در سالن های سیستم بسته و تاریک 40 لوکس و در سالن های باز 60 لوکس توصیه می شود. طراحی سالن، فصل و کشور را برای تنظیم شدت نور مناسب در نظر داشته باشید.سیستم نوری در هر سالنی بایستی از توزیع نور یکنواختی برخوردار باشد.

·جمع آوری نامرتب تخم مرغ در تله های تخمگذار سنتی: باقی ماندن تخم مرغ در لانه ها می تواند رفتار کرچی را تحریک نماید.

·دسترسی شب هنگام مرغ به لانه: اینکه مرغ لانه را ببیند و بتواند در آن بماند برای بروز کرچی مطلوب است.

برای جلوگیری ازرفتار کرچی در مرغ ، بایستی تمامی موارد فوق الذکر کنترل و بررسی شوند و اثرات آنها را به حداقل رساند. در زمان شروع کرچی، به منظور کاهش خسارت اقتصادی ، بایستی سریعا" برای علت یابی وارد عمل شد؛ در این صورت تولید می تواند به سرعت برگشت بخورد.

هر روز( نه فقط بصورت گهگا هی در طی دوره و فقط قبل از پیک تولید) و در آخر روز بایستی بطور فعال تمامی لانه ها را برای شناسایی تک و توک مرغ های کرچ کنترل و بررسی نمود. وقتی یک مرغ کرچ، آشفته حال و نا آرام می شود ، علائم و رفتار های تهاجمی از قبیل: سیخ سیخ کردن پرها، پهن کردن جزئی بال ها و ایجاد سر و صدای مشخص قد قد قدا کردن ازخود نشان می دهد. پس از چند روز کرچی، تاج ها کم رنگ و کوچک تر، فاصله بین دو استخوان عانه کمترو سینه لخت می شود تا سر انجام مانند یک اینکوباتور ( ماشین جوجه کشی) عمل کند.

برای توقف رفتار کرچی، بایستی محیط زندگی مرغ بطور اساسی تغییر یابد: ایجاد محیطی بدون لانه یا بستر، با تهویه ی خوب( برای مثال بعد از هواکش ها) و شدت نور قوی.

دو راهکار قدیمی استفاده شده برای توقف کرچی:

1. جداسازی مرغ های کرچ در یک پن همراه با آب و دان ( با مقادیر دان و تراکم مشابه جمعیت اصلی گله) به مدت 5 تا 7 روز. فضای دانخوری و آبخوری مناسب داشته باشند. جهت افزایش وزن مجدد در صورت نیاز ، این مرغ ها بایستی بدرستی تغذیه شوند.

در این روش ،بایستی دو پن در انتهای سالن بوجود آورد.

پن اول: برای مرغ های کرچ شناسایی شده در روز های دوشنبه، سه شنبه و چهار شنبه.

پن دوم : برای مرغ های کرچ شناسایی شده در روز های پنج شنبه، جمعه و شنبه.

دوشنبه ی هفته ی بعد در اواسط روز، مرغ های موجود در پن اول به جمعیت اصلی برگشت داده می شوند تا فضا برای مرغ های کرچ بیشتری که ممکن است شناسایی شوند در 3 روز بعد بعد باز شود. مرغ های موجود در پن دوم هر پنج شنبه آزاد می شوند.

این چرخه ی کاری را تا زمانیکه تعداد مرغ های کرچ فروکش می کند ادامه دهید. ضمنا" یک خروس فعال را برای هر 15 تا 20 قطعه مرغ جهت تحریک مرغ ها منظور کنید.

2. جداسازی مرغ های کرچ در قفس ها( قفس های نوع مرغ تخمگذار) یا در یی که از سقف آویزان می شوند یا حداقل در بخشی از سطح اسلت (با مقادیر دان و تراکم مشابه جمعیت اصلی گله). مرغ ها 7 روز بعد به داخل گله اصلی آزاد می شوند. در صورت نبود آب و دان مرغ ها را 36 تا 48 ساعت بعد آزاد نمایید. 550 سانتی متر مربع فضا برای هر مرغ در نظر بگیرید.